نحوه قالب گیری از دندان برای ایمپلنت

1 هفته پیش

نحوه قالب گیری از دندان برای ایمپلنت | مراحل قالب گیری دقیق در کاشت ایمپلنت دندانی

ایمپلنت دندان یکی از مدرن ترین و ماندگارترین روش های جایگزینی دندان های از دست رفته است. دقت در مراحل مختلف این درمان، به ویژه در قالب گیری از دندان برای ایمپلنت، نقش بسیار مهمی در موفقیت نهایی و زیبایی لبخند دارد. قالب گیری در واقع مرحله ای است که شکل و موقعیت دقیق دندان ها، لثه و ایمپلنت ثبت می شود تا پروتز نهایی به بهترین شکل ممکن ساخته شود. در این مقاله، به صورت کامل و گام به گام با نحوه قالب گیری از دندان برای ایمپلنت، ابزارها، انواع قالب گیری و نکات مهم این مرحله آشنا خواهید شد.

قالب گیری ایمپلنت چیست و چرا اهمیت دارد؟

قالب گیری ایمپلنت فرآیندی است که طی آن، دندانپزشک شکل دقیق موقعیت ایمپلنت، لثه و دندان های اطراف را ثبت می کند. این قالب برای ساخت تاج، بریج یا پروتز نهایی مورد استفاده قرار می گیرد.

اهمیت این مرحله در آن است که دقت قالب گیری مستقیماً بر نتیجه نهایی ایمپلنت تأثیر می گذارد. اگر قالب به درستی گرفته نشود، ممکن است تاج دندان نهایی از نظر موقعیت، زاویه یا ارتفاع دچار مشکل شود و ظاهر طبیعی لبخند تحت تأثیر قرار گیرد.

پلاک و رسوب دندان را برای همیشه از بین ببرید! راهنمای جرمگیری دندان در اصفهان را بخوانید.

مرحله اول: ارزیابی و آماده سازی ایمپلنت

قبل از انجام قالب گیری، دندانپزشک وضعیت عمومی ایمپلنت و لثه اطراف آن را بررسی می کند. اگر هنوز زمان جوش خوردن ایمپلنت با استخوان فک (اُسئواینتگریشن) کامل نشده باشد، قالب گیری به تعویق می افتد.

معمولاً حدود 2 تا 3 ماه بعد از کاشت پایه ایمپلنت، قالب گیری انجام می شود. در این مرحله، لثه باید سالم و بدون التهاب باشد تا شکل دقیق بافت نرم در قالب ثبت شود.

مرحله دوم: برداشتن هیلینگ کپ (Healing Cap)

پس از بررسی شرایط، دندانپزشک درپوش موقتی ایمپلنت یا هیلینگ کپ را باز می کند. این درپوش وظیفه دارد در مدت جوش خوردن ایمپلنت، از بافت لثه محافظت کند.

باز کردن هیلینگ کپ به دقت انجام می شود تا به لثه یا بدنه ایمپلنت آسیبی وارد نشود. بعد از برداشتن آن، محل ایمپلنت آماده قرار دادن قطعه قالب گیری می شود.

مرحله سوم: قرار دادن انتقال دهنده قالب (Impression Coping)

در این مرحله، قطعه ای به نام ایمپریشن کاپینگ (Impression Coping) روی بدنه ایمپلنت قرار داده می شود. این قطعه نقش مهمی در انتقال موقعیت دقیق ایمپلنت به قالب دارد.

کاپینگ ها در دو نوع اصلی وجود دارند:

کاپینگ بسته (Closed Tray): در این روش، هنگام خارج کردن قالب از دهان، کاپینگ در دهان باقی می ماند.
کاپینگ باز (Open Tray): در این نوع، کاپینگ درون قالب قرار می گیرد و همزمان با قالب از دهان خارج می شود.

انتخاب نوع کاپینگ به نوع ایمپلنت، موقعیت دندان و سلیقه دندانپزشک بستگی دارد.

فرصت تجربه درمان حرفه‌ای و سریع ایمپلنت دندان در اصفهان را از دست ندهید.

کاشت دندان

مرحله چهارم: انتخاب تری (Tray) مناسب

تری یا قاشق قالب گیری ابزاری است که مواد قالب گیری درون آن قرار می گیرد. انتخاب تری مناسب برای دقت قالب گیری بسیار حیاتی است.

دو نوع تری اصلی در ایمپلنت استفاده می شود:

تری باز: دارای سوراخ هایی برای بیرون آوردن کاپینگ به همراه قالب است. این نوع برای ایمپلنت های چندتایی یا زاویه دار بسیار مناسب است.
تری بسته: بدون سوراخ بوده و برای ایمپلنت های تکی یا نواحی با دسترسی آسان به کار می رود.

تری انتخاب شده باید به طور کامل روی دندان ها و لثه بنشیند تا تغییر شکل در قالب ایجاد نشود.

مرحله پنجم: آماده سازی مواد قالب گیری

مواد قالب گیری در ایمپلنت باید دقت، ثبات ابعادی و انعطاف پذیری بالایی داشته باشند. متداول ترین مواد مورد استفاده شامل موارد زیر است:

پلی اتر (Polyether): دارای دقت بالا و مناسب برای نواحی با رطوبت زیاد.
سیلیکون افزایشی (Addition Silicone یا VPS): پرکاربردترین ماده به دلیل دقت و پایداری بالا.

مواد قالب گیری در دو بخش بیس و کاتالیست با هم ترکیب می شوند و به سرعت درون تری ریخته می شوند تا آماده قالب گیری از دهان بیمار شوند.

مرحله ششم: انجام قالب گیری

در این مرحله، دندانپزشک تری حاوی مواد قالب گیری را روی ایمپلنت و دندان های مجاور قرار می دهد. بیمار باید چند دقیقه در همین حالت بماند تا مواد سفت شوند و شکل دقیق لثه، ایمپلنت و دندان های اطراف در آن ثبت شود.

پس از سفت شدن مواد، دندانپزشک به آرامی قالب را از دهان خارج می کند. اگر از روش کاپینگ باز استفاده شده باشد، کاپینگ همزمان با قالب خارج می شود. در روش بسته، کاپینگ جداگانه از دهان برداشته و درون قالب قرار داده می شود تا موقعیت دقیق حفظ شود.

مرحله هفتم: قرار دادن آنالوگ ایمپلنت در قالب

پس از خروج قالب، دندانپزشک آنالوگ ایمپلنت (Implant Analog) را درون جای کاپینگ قرار می دهد. این قطعه نماینده بدنه ایمپلنت در قالب است و به لابراتوار کمک می کند تا موقعیت دقیق ایمپلنت را روی مدل گچی بازسازی کند.

این مرحله از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا کوچک ترین خطا در جایگذاری آنالوگ ممکن است باعث ناهماهنگی در ساخت تاج نهایی شود.

لبخندی بی‌نقص با لمینت دندان در اصفهان؛ همین حالا اطلاعات کامل را ببینید!

مرحله هشتم: ساخت مدل گچی در لابراتوار

قالب تهیه شده به لابراتوار دندانسازی ارسال می شود. در آنجا با استفاده از گچ مخصوص یا مواد رزینی، مدل سه بعدی دهان بیمار ساخته می شود.
این مدل دقیقاً نشان دهنده وضعیت ایمپلنت، لثه و دندان های اطراف است و پایه اصلی طراحی تاج، بریج یا پروتز ایمپلنتی خواهد بود.

در این مرحله، تکنسین دندانساز با استفاده از آنالوگ و اطلاعات قالب، موقعیت دقیق هر ایمپلنت را بازسازی می کند.

مرحله نهم: کنترل و بررسی دقت قالب

پس از ساخت مدل گچی، دندانپزشک یا تکنسین لابراتوار مدل را از نظر دقت بررسی می کند. اگر قالب گیری به درستی انجام نشده باشد، ممکن است قالب تکرار شود تا از خطای احتمالی جلوگیری شود.
دقت در این مرحله اهمیت زیادی دارد، زیرا هر میلیمتر خطا در قالب گیری می تواند منجر به تاج نامتناسب یا فشار روی لثه شود.

مرحله دهم: بازگرداندن هیلینگ کپ

بعد از اتمام قالب گیری، هیلینگ کپ دوباره روی ایمپلنت قرار داده می شود تا تا زمان تحویل تاج نهایی، از بافت لثه محافظت کند. بیمار باید در این مدت از فشار مستقیم یا غذاهای سفت در محل ایمپلنت خودداری کند.

نکات مهم در نحوه قالب گیری ایمپلنت

برای افزایش دقت و موفقیت قالب گیری، رعایت چند نکته ضروری است:

اطمینان از سلامت کامل لثه قبل از قالب گیری.
استفاده از مواد قالب گیری با کیفیت و تازه.
خشک بودن کامل محیط دهان هنگام قالب گیری.
انتخاب تری مناسب با توجه به موقعیت ایمپلنت ها.
بررسی دقیق قالب قبل از ارسال به لابراتوار.

فرصت داشتن لبخندی جذاب با بلیچینگ حرفه‌ای دندان در اصفهان؛ همین حالا کلیک کنید!

نحوه قالب گیری دیجیتال در ایمپلنت دندان

با پیشرفت فناوری های دندانپزشکی، امروزه روش قالب گیری دیجیتال جایگزین روش سنتی در بسیاری از کلینیک ها شده است. در این روش از دستگاه اسکن داخل دهانی (Intraoral Scanner) استفاده می شود که بدون نیاز به مواد قالب گیری، تصویر دیجیتال دقیقی از دهان بیمار تهیه می کند.

مزایای قالب گیری دیجیتال عبارتند از:

دقت بسیار بالا در ثبت جزئیات
راحتی بیشتر برای بیمار
حذف خطاهای ناشی از تغییر شکل مواد
ارسال سریع فایل دیجیتال به لابراتوار

با وجود هزینه بالاتر، این روش در حال تبدیل شدن به استاندارد جدید در درمان های ایمپلنت است.

مراقبت های بعد از قالب گیری ایمپلنت

پس از قالب گیری، بیمار باید از لثه و ناحیه ایمپلنت به خوبی مراقبت کند تا التهاب یا عفونتی رخ ندهد. نکات مهم مراقبتی عبارتند از:

پرهیز از خوردن غذاهای سفت تا چند ساعت پس از قالب گیری.
رعایت بهداشت دهان و استفاده از دهانشویه آنتی باکتریال.
مراجعه به موقع برای نصب تاج نهایی.
در صورت مشاهده درد یا خونریزی، اطلاع فوری به دندانپزشک.

نتیجه گیری:

نحوه قالب گیری از دندان برای ایمپلنت یکی از حساس ترین مراحل درمان ایمپلنت دندانی است. دقت در این مرحله تضمین کننده تطابق کامل تاج با ساختار دهان و در نتیجه زیبایی و عملکرد طبیعی لبخند است.
با انتخاب دندانپزشک ماهر، استفاده از مواد باکیفیت و رعایت اصول بهداشتی، می توان انتظار داشت نتیجه نهایی کاملاً طبیعی و ماندگار باشد.
امروزه با استفاده از فناوری های دیجیتال، قالب گیری ایمپلنت سریع تر، دقیق تر و راحت تر از همیشه انجام می شود و مسیر رسیدن به لبخندی زیبا و سالم را هموارتر می کند.

برای ویزیت و مشاوره با ما در ارتباط باشید.